Պոեզիա ներկայացնող ճշմարիտ
բանաստեղծն իր ժողովրդի հայելին է: Նրա հույզերն ու մտածմունքները լինում
են գրավիչ ու ընկալելի, և ժողովրդի մի ստվար զանգված նրա գրվածքներում
տեսնելով ինքն իրեն՝ երախտապարտ է լինում դրանց հեղինակին:
Հակապոեզիա ներկայացնող կեղծ բանաստեղծը նույնիսկ ինքն իր հայելին չէ: Նրա հույզերն ու մտածմունքները որքան անկապ ու անընկալելի են թղթին հանձնվում, այնքան նա իր մի խումբ գործընկերների կողմից տաղանդավոր ու մեծ է համարվում և դառնում իր նման գրողների միության անդամ:
Հակապոեզիա ներկայացնող կեղծ բանաստեղծը նույնիսկ ինքն իր հայելին չէ: Նրա հույզերն ու մտածմունքները որքան անկապ ու անընկալելի են թղթին հանձնվում, այնքան նա իր մի խումբ գործընկերների կողմից տաղանդավոր ու մեծ է համարվում և դառնում իր նման գրողների միության անդամ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий