ԴՐՈՇԻ ԼՈՒՍԻՆԸ

 ԴՐՈՇԻ ԼՈՒՍԻՆԸ

Թուրքն ի ծնե զավթիչ է,

Անշուշտ, ռուսը՝ նույնպես.

Որքան հող տաս, զիջես,

Կասեն՝ նեղ է, քիչ է:

Թուրքը չունի դարպաս,

Անշուշտ, ռուսը՝ նույնպես.

Ամբողջ աշխարհն էլ տաս,

Կասեն՝ չեղա՜վ, քիչ է:

Աչք կտնկեն Լուսնին՝

Դրոշն առաջ պարզած,

Ում ինչ բաժին հասնի՝

Կխլեն մի հատված,

Հետո կծածանեն

Դրոշի լուսինը.

- Մի երեսը մերն է,

Մյուսը՝ ռուսինը:

Չասե՛ք, թե չեն անի,

Մի՛ ասեք՝ չեն ասի.

Հիշենք Կարսը, Անին,

Հայոց սարը Մասիս:

Չմնա՛նք թույլ ու հեզ.

Մի դար առաջ չասի՞ն՝

- Գետերից դեսը՝ մեզ,

Գետերից դեն՝ ռուսին:

Խաչիկ-Ապեր

02.11.2022թ.