суббота, 2 марта 2013 г.

ՎԵՐՋՆԱԿԱՆ ԸՆՏՐՈՒԹՅԱՆ ԻՐԱՎՈՒՆՔ

Մոտենում է մարտի 21-ը՝ գարնանային գիշերահավասարի օրը: Հայ ժողովրդին դեռևս իրավունք է վերապահված վերջնական ընտրություն կատարելու, թե ինչն է նախընտրում՝ Լու՞յսը, թե՞ խավարը: Սահամանադրությունը և մարդկային մյուս օրենքներն, ըստ էության, երկրորդական են և վաղ թե ուշ հարմարեցվում են ժողովրդի կատարած ընտրությանն ու կամքին:

Այսօր համարյա բոլորն են համոզվել, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի սիրտը բաբախում է ժողովրդի համար, և նա իր հետ բերում է լույս, սեր, բարություն: Այս արժեքները տևական ժամանակով կեղծել հնարավոր չէ: Ամենաշատը երկու-երեք օրից առավել զգայուն սրտերը նշմարում են կեղծիքը և մի կողմ քաշվում՝ ահազանգելով նաև մյուսներին: Պետք է քաջություն ունենանք ընդունելու, որ ընտրապայքարային այս ամբողջ ընթացքում կեղծիքի որևէ նշույլ չի դրսևորվել Րաֆֆի Հովհաննիսյանի ո՛չ խոսքերում, ո՛չ էլ գործողություններում, այլ դրսևորվել է միայն անմիջականություն, անկեղծություն և բարություն:

Պետք է նաև քաջություն ունենանք խոստովանելու, որ նախորդ առաջնորդի սրտում արդեն հիմնավորապես բույն է դրել հոգևարք ապրող համամոլորակային չարը, և նա իր գործողություններում առաջնորդվում է միայն այդ մեռնող ուժի թելադրանքով՝ իր հետ բերելով նենգություն, կեղծիք, չարակամություն, խավար, սուգ: Այս արժեքները մուտք չունեն Նոր դարաշրջան և կտրականապես մերժվում են երկնային Վերին Ուժերի կողմից:

Եթե Հայ առաքելական եկեղեցին միանա ժողովրդի հիմնական զանգվածին և ընտրի Լույսը (ինչը բնական կլիներ և հասկանալի), ապա կդառնա ժողովրդի հիմնական հատվածի աչքի լույսը և կհամարվի աշխարհի ամենալավ ու սուրբ եկեղեցին: Իսկ եթե հակադրվի ժողովրդին և գերադասի մնալ խավարում, ապա ձեռք կբերի վտանգավոր աղանդի կարգավիճակ՝ դրանից բխող բոլոր հետևանքներով: Աստծուն ու ժողովրդին չսպասարկող ցանկացած կրոնական կառույց ոչ այլ ինչ է, քան աղանդ, որը ծառայում է տվյալ ժողովրդի համար օտար ինչ-որ ուժերի շահերի:

«Չեք կարող ծառայել և՛ Աստծուն, և՛ մամոնային», «Ով ինձ հետ չէ՝ ինձ դեմ է»,- ասել է Հիսուս Քրիստոս Նազովրեցին՝ երկնային հզորագույն Վեհապետներից մեկը և Արամազդի Որդին:

Комментариев нет:

Отправить комментарий