вторник, 14 мая 2013 г.

«ՄԻ՛ ԴԱՏԵՔ, ՈՐ ՉԴԱՏՎԵՔ...»

Հիսուս եկավ և ասաց. «Մի՛ դատեք, որ չդատվեք»: Հիրավի՝ նրանք, ովքեր որոշակի հիմքեր ու պատճառներ ունեն դատվելուց երկյուղելու համար, թող չդատե՛ն: Բայց, իժի և խավարի ծնունդնե՛ր, խնդրեմ հաշվի առեք նաև այն, որ Հիսուսի այդ խոսքից բոլորովին չի հետևում, որ չի գտնվելու և չի գալու մեկը, որ դատի բոլոր անաստվածներին, կեղծավորներին, թալանչիներին, ազատ ու արդար մարդկանց բանտողներին ու վտարողներին, սանձարձակ «ազատներին», բանսարկուներին և Հայոց երկրի մութ անկյուններում ծվարած մյուս բոլոր իժերին ու կարիճներին:
Ինչպես ժամանակին Գրիգոր Պարթևը ստիպված եղավ իր անփառունակ կյանքի վերջին օրերը ճգնելով անցկացնել հեռավոր ու խուլ մի անձավում և Աստծուց թողություն հայցել իր ծանրագույն մեղքերի համար, այնպես էլ դու՛ք եք շատ շուտով ձեր ոչ պակաս ծանր մեղքերի համար թողություն հայցելու նմանատիպ անձավներում ու խուցերում...

ԵՍ ԵՄ Հովհաննես Մկրտիչը, որի անունով այսօր եկեղեցի եք ուզում «օծել» ձեր կեղտոտ ձեռքերով ու ծուռ մտքերով:

Комментариев нет:

Отправить комментарий