ԱԹԵՆԱՍ ՊԱԼԼԱՍԻ ԱՅՍՕՐՎԱ ՈՒՂԵՐՁԸ

Ուսմունք արդարացի և անարդարացի պատերազմների մասին

Աթենաս Պալլաս

22 դեկտեմբերի, 2015 թ.

ԵՍ ԵՄ Աթենաս Պալլասը:

Այսօր Ես կրկին ձեզ այցի եմ եկել:

Հավանաբար դուք չեք մոռացել ինձ և հիշում եք, որ Ես Կարմայական Վարչության անդամ եմ:

Ինձ նաև գիտեն որպես Ճշմարտության Աստվածուհի:

Վաղ անցյալում հատուկ իմ պատվին կառուցված տաճարներում մարդիկ պաշտում էին Ինձ:

Դա հինավուրց ժամանակներում էր, իմ սիրելի Հելլադայում:

Իսկ հիմա Ես կամենում եմ ձեզ հիշեցնել, որ Ես նաև արդարացի պատերազմների հովանավորն եմ:

Ձեր աշխարհում ամեն ինչ երկդիմի բնույթ ունի: Ուստի, որքան էլ ձեզ համար տարօրինակ թվա Ինձնից սա լսելը՝ անարդարացի պատերազմներից զատ կան նաև պատերազմներ, որոնք արդարացի բնույթ ունեն:

Հետևաբար, նախքան այս կամ այն պատերազմին մասնակցելը՝ հարկավոր է շատ լավ կշռադատել այն շարժառիթները, որոնցով առաջնորդվում եք դուք և այն մարդիկ, ովքեր իշխանության կրող են և որոշում են ընդունում պատերազմ սկսելու մասին:

Նախ և առաջ դուք պետք է հասկանաք՝ այդ պատերազմով շահադիտական նպատակնե՞ր եք հետապնդում, թե՞ պաշտպանում եք ձեր հողը, ձեր տունն ու ընտանիքն արտաքին թշնամուց, որը ձեզ սպառնում է և հարվածներ հասցնում ձեր հայրենիքին:

Շարժառիթը կարևոր է պատերազմի մասնակցող ամեն մի առանձին ռազմիկի համար: Եթե կռվին մասնակցելու գնացող մարդու շարժառիթը շահադիտական է, ապա պատերազմին մասնակցելը նրա համար հավասարազոր է ոչ ճիշտ գործողության կարմայի կուտակման:

Շահադիտական շարժառիթ կարող են ծառայել փողը, իշխանությունը, կոչումը կամ պաշտոնը, ինչպես նաև ռազմավարը:

Կարմայի օրենքը համայն Տիեզերքի բարդագույն օրենքներից մեկն է: Այդ պատճառով եկեք պարզենք, թե անարդարացի պատերազմին մասնակցելն ինչպես է անդրադառնում մասնակից երկրի և դրա մարդկանց վրա:

Իհարկե, ցանկացած պատերազմի ընթացքում բռնություն է կիրառվում և մարդիկ են զոհվում: Ուստի կարևոր է հասկանալ, թե ինչ կարմա է ձեռք բերում անարդարացի պատերազմ վարող երկիրը:

Անարդարացի պատերազմի ամեն մի մասնակից կարմայի իր բաժինն է բերում: Բայց ամեն մի այդպիսի պատերազմի մասնակից նաև մայր ու հարազատներ ունի: Նրա ամբողջ ընտանիքը և նույնիսկ հեռավոր հարազատներն իրենց վրա են վերցնում անարդարացի պաերազմին մասնակցողի կատարած սպանությունների ու ավերածությունների կարման: Արդյունքում թուլանում է նրա ընտանիքն ու ամբողջ տոհմը, ինչը կարող է տոհմի ֆիզիկական ու մտավոր այլասերման պատճառ դառնալ:

Այդպիսով, անարդարացի պատերազմի կարման ազդում է նույնիսկ այն մարդկանց վրա, ովքեր հեռու են զինված հակամարտությանն անմիջականորեն մասնակցելուց:

Բացի այդ, կա նաև անարդարացի պատերազմին մասնակցող ամբողջ երկրի կարման: Այն ընկնում է տվյալ երկրի ամբողջ բնակչության ուսերին և բախշվում հասարակության բոլոր անդամների միջև: Ոպես կանոն, դա հանգեցնում է տվյալ երկրին հատկացվող Աստվածային էներգիայի հոսքի դադարեցմանը:

Աստվածային էներգիայի անբավարար լինելը դրսևորվում է որպես առատության պակաս, սով, տվյալ երկրի բնակչության մի զգալի մասի հոգեկան խանգարումներ՝ շիզոֆրենիա, դիվահարություն, ընկճվածություն, սուիցիդի հակում, ագրեսիա:

Եվ իհարկե, անարդարացի պատերազմի կարմայի մեծ մասն ընկնում է այն մարդկանց ուսերին, որոնք նման պատերազմ սկսելու որոշում են կայացնում:

Սակայն, ինչպես վերն ասեցի, կարմայական բեռից բաժին է հասնում նաև այդ երկրում ապրող ամեն մի բնակչի: Քանզի ոչ մի պատերազմ չի կարող կայանալ, եթե չլինեն այն մարդիկ, որոնք համաձայնվում են մասնակցել նման պատերազմի՝ հանուն անձնական շահի, թալանի կամ էլ հանուն կենդանի թիրախների վրա իրենց սպանելու հմտությունները կատարելագործելու:

Առողջ հասարակությունը երբեք թույլ չի տա, որ իրեն ներգրավեն անարդարացի պատերազմի մեջ, քանի որ շատ լավ գիտակցում է, որ այդպիսի պատերազմին մասնակցելը պատասխանատվություն է դնում իր հետագա սերունդների ուսերին:

Իսկ հիմա խոսենք արդարացի պատերազմի մասին: Եթե ռազմիկը մարտի է գնում իր երկիրը, հողը և ընտանիքը պաշտպանելու նպատակով և չունի շահադիտական մղումներ, եթե անշահախնդրորեն պատրաստ է իր կյանքը զոհել հանուն իր երկրի բարեկեցության, ապա այդ գործողությունն արդար է համարվում, և անգամ նրա զոհվելը ոչ թե թուլացնում է նրա ընտանիքն ու տոհմը, այլ, ընդհակառակը, հարստացնում է նոր էներգիայով:

Հանուն մերձավորների ինքնազոհաբերման գնալը կարող է բռնություն չդիտվել այն դեպքում, եթե մեկը պատրաստ է կենդանի վահանի դեր կատարել հարձակվողի ու իր մերձավորների միջև:

Ինքնազոհաբերության այդ բարձրագույն գործողությունը բարի կարմա է ստեղծում ամբողջ տոհմի և երկրի համար:

Իմ այսօրվա Ուղերձի նպատակն էր՝ բացատրություններ տալ արդարացի և անարդարացի պատերազմների մասին:

Ես կարծում եմ, որ աշխարհում ներկայումս հաստատված պայմաններում իմ այս Ուսմունքն օգտակար կլինի ձեզ համար, և դուք այն կկարողանաք կիրառել ձեր կյանքում:

ԵՍ ԵՄ Աթենաս Պալլասը

Տատյանա Միկուշինա, 2015 թ.

թարգմանեց Խ. մանասելյանը