Բա խեղճ մարդը ինչպե՞ս անի որ չհոսի... Երբ աշխարհը պտտվում է խենթ քրքիջով, Երբ խարխուլ է ու դղրդուն հողը խռով, Երբ արևը մեկ փախչում է մեկ` հայտնվում, Երբ օվկիանն է, մարդուց հոգնած, կյանքեր տանում, Երբ ամեն բան մարդու շուրջը փոփոխվում է ու տատանվում, Քար էլ դառնա, որ չհոսի` Գնդակի պես կթռվռա... Մնում է որ սրտի, մտքի բեռը թափի` թեթևանա,անեանա.. Գուցե այդպե՞ս պետք է վարվի, որ չհոսի: Ո՞վ իմանա...
Բա խեղճ մարդը ինչպե՞ս անի որ չհոսի...
ОтветитьУдалитьԵրբ աշխարհը պտտվում է խենթ քրքիջով,
Երբ խարխուլ է ու դղրդուն հողը խռով,
Երբ արևը մեկ փախչում է մեկ` հայտնվում,
Երբ օվկիանն է, մարդուց հոգնած, կյանքեր տանում,
Երբ ամեն բան մարդու շուրջը փոփոխվում է ու տատանվում,
Քար էլ դառնա, որ չհոսի`
Գնդակի պես կթռվռա...
Մնում է որ սրտի, մտքի բեռը թափի` թեթևանա,անեանա..
Գուցե այդպե՞ս պետք է վարվի, որ չհոսի:
Ո՞վ իմանա...
Շնորհակալություն հետաքրքիր ու ինքնատիպ արձագանքի համար:
УдалитьԻսկապես որ՝ ո՞վ իմանա...
Մարդը և՛ ջուր է, և՛ ծառ,
ОтветитьУдалитьՀոսում է և՛ վար, և՛ վեր:
Չհոսի՝ կտարրալուծվի:
Լավն էր շատ: Շնորհակալություն: