Այսօր երեկոյան ինձ համար բերեցին "Հայկական ժամանակ" թերթի համարներից մեկը, որում համահեղինակների խմբի մի վերլուծական հոդված կար օգոստոսի 21-ին հրապարակված Հռչակագրի և այդ հրապարակման հեղինակի մասին: Միանգամից ասեմ, որ հոդվածը խիստ հակասական ու խառնիխուռն բնույթէ կրում: Այսպես՝ հեղինակներից մեկը ցնծում է, մյուսները՝ ողբում. մեկը՝ ծիծաղում է, մյուսները՝ լացում. մեկը՝ գովում է, մյուսները՝ փնովում. մեկը՝ արդարացնում է, մյուսները՝ դատափետում և այլն: Թեև հեղինակներից միայն մեկն է շատ կարդացած ու գիտուն, բայց առանց մյուսների միջամտության և դրամական կողմն ապահովելու՝ հոդվածը տպելու գործը դժվար թե գլուխ գար: Առաջինն իր ստորագրությունը դրել է հոդվածի ամենավերջում, իսկ մյուսները՝ հոդվածի միջնամասի վերջում` գովազդի տեսքով, որով բարեհոգաբար տեղյակ են պահում ընթերցողներին, որ ազատ ժամանակ իրենք զբաղվում են նաև գերեզմանների շինարարության ու կառուցապատման գործերով: Անչա՜փ շնորհակալ եմ «բարի» ծառայություն մատուցելու պատրաստակամության համար, բայց իմ մահվան մասին լուրը, որն ինչ-որ հետարդիական փիլիսոփաներից ստացած տեղեկություններին հղում անելով տարածում են համահեղինակները, մեղմ ասած՝ մի փոքր չափազանցված է...
Վերջում ի սրտե ուզում եմ հուսալ, որ համահեղինակները կկարողանան ընդհանուր հայտարարի գալ, եթե ամեն առավոտ աղջամուղջին ոչ թե միայն շատ գիտուն ու կարդացած Հրանտ Տեր-Աբրահամյանը ակնդետ հետևի Սիրիուսի ծագմանը, այլ բոլորն իրար հետ, միաժամանակ:
Հարգանքներս՝ բոլորիդ միաժամանակ...
Հ.Գ. "Բայղուշություն" մի՛ արեք, մեղք եք. հետո ո՞ր ծակն եք կոխելու ձեր թերթի այդ համարը, երբ ՀԱՅԱ արդեն կայացած լինի: Թե՞ պայքարելու եք, որ հանկարծ չկայանա հայ ազգի նվիրական երազանքներից մերձավորագույնը: Կներեք, բայց արդեն ուշ է. գնացքն արդեն շարժվել է և առաջ է ընթանում գլխապտույտ արագությամբ: Աչք ունեցողը կտեսնի:
Վերջում ի սրտե ուզում եմ հուսալ, որ համահեղինակները կկարողանան ընդհանուր հայտարարի գալ, եթե ամեն առավոտ աղջամուղջին ոչ թե միայն շատ գիտուն ու կարդացած Հրանտ Տեր-Աբրահամյանը ակնդետ հետևի Սիրիուսի ծագմանը, այլ բոլորն իրար հետ, միաժամանակ:
Հարգանքներս՝ բոլորիդ միաժամանակ...
Հ.Գ. "Բայղուշություն" մի՛ արեք, մեղք եք. հետո ո՞ր ծակն եք կոխելու ձեր թերթի այդ համարը, երբ ՀԱՅԱ արդեն կայացած լինի: Թե՞ պայքարելու եք, որ հանկարծ չկայանա հայ ազգի նվիրական երազանքներից մերձավորագույնը: Կներեք, բայց արդեն ուշ է. գնացքն արդեն շարժվել է և առաջ է ընթանում գլխապտույտ արագությամբ: Աչք ունեցողը կտեսնի:
Комментариев нет:
Отправить комментарий